Kim jest Bóg?

Na pytanie postawione w tytule odpowie praktycznie każdy wierzący w Boga, prezentując różne Jego nazwy oraz tytuły takie jak Jahwe, Stwórca, Bóg Ojciec czy Allach. Na pytanie, jaki On jest, usłyszymy różne przymiotniki takie jak dobry, wieczny, sprawiedliwy czy wszechmocny. Będą to jednak tylko Jego nazwy czy tytuły, niepociągające za sobą żadnej głębszej analizy. Nie należy się temu dziwić, gdyż są to odpowiedzi podyktowane wiarą, a nie wiedzą, za którą musi stać racjonalne wyjaśnienie każdej odpowiedzi. Takie właśnie reguły panują w nauce.

Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku pytania: gdzie znajduje się Bóg? Odpowiedzi takie jak „wszędzie” lub „w niebie” są również dalekie od pojęć naukowych. Zatem, jeśli podchodzimy do tematu istnienia Boga zgodnie regułami nauki, należy odpowiedzieć na powyższe pytania w sposób zrozumiały i racjonalny. Temu służy prezentowany tu system essenceizm. Nie obraca się on w kręgu wiary, ale dotyczy logicznej analizy istnienia Boga.

W początkowych rozdziałach tego opracowania zostaną przedstawione podstawowe pojęcia essenceizmu stanowiące założenia tego systemu. Będą one wyjaśniane i analizowane w dalszych rozdziałach, aby uzyskać logiczny ciąg myślowy prowadzący do określenia poszukiwanego Boga. Taka argumentacja jest niezbędna w sytuacji, gdy nie można bezpośrednio naukowo udowodnić istnienia Boga.

W essenceiźmie pod pojęciem Boga rozumie się istniejący od zawsze Byt Pierwoistny. W rozwinięciu tej definicji należy dodać, że ten Byt nie tylko istniał od wstecznej nieskończoności, ale istnieje również obecnie i będzie dalej istniał w nieskończonej przyszłości. Tego oczywiście nie można udowodnić. Jest to na razie warunek wyjściowy, który należy przyjąć jako założenie. Będzie ono weryfikowane w następnych częściach tej pracy. Każde ważne pojęcie należy sprawdzić, używając sformułowania: „jeżeli taki Byt Pierwoistny istnieje, to…”. Od wyniku takiej weryfikacji będzie zależał końcowy rezultat tego opracowania.

Należy dodać, że Byt Pierwoistny powinien być Sprawczą Pierwszą Przyczyną, gdyż to jest podstawowy powód, dla którego w ogóle zastanawiamy się nad Jego istnieniem.

Absolutność tego Bytu oznacza, że jest On niezależny od niczego i od nikogo. Jest zatem Bytem „bezwarunkowym”, niezależnym również od naszej opinii o Nim.

To, że Byt Pierwoistny jest doskonały, oznacza Jego maksymalny i ostateczny stan, a także ostateczny wymiar tego, co dokonuje. W praktyce należy rozumieć to tak, że Jego dzieła nie wymagają poprawy ani modyfikacji, by stały się jeszcze doskonalsze, ponieważ ich stan jest dopełniony pod każdym względem. Dla dopełnienia tych definicji należy dodać, że Byt Pierwoistny, którego essenceizm określa jako źródło wszechrzeczy, stanowi fundament moralności odczuwany jako istnienie tylko samego dobra.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Strona internetowa - ISTOTA -”Dotyk wieczności”